آلزایمر چیست؟

آلزایمر،دمانس يا زوال عقل، يك نوع اختلال عملكرد مغز است كه معمولا از ٦٥سالگى به بعد
نشانه هايى از ان ظاهر ميشود. ابتدا توانايى هاى حافظه نزديك فردازبين ميرود. اين امر
باعث ميشودفرد مبتلا يك قضيه رادرطول روز چند بار تكرار كند (واين گاهى به علت نا اگاهى
اطرافيان به حساب پر حرفى بيمار گذاشته ميشود.)بعداز مدتى بيمار خاطرات و حافظه دور را
نيز از دست ميدهد.  گاهى در موارد پشرفته در شناخت اطرافيان وحتى يافتن اتاق و ادرس
منزل نيز ناتوان ميگردد.بنابر اين گذاشتن ادرس و تلفن منزل در جيب اين سالخوردگان
ضرورى. است.  اين اختلالات كم كم موجب
 پرخاشگرى وا فسردگى بيمار ميشود. در شدت بيمارى فرد دچار توهم وهذيان ميشود مثلا از
والدين فوت شده يا گذشتگان نقل قول ميكند.
الزايمر از دهه پنجاه به بعد شروع ميشود. ولى بروز ان معمولا از ٦٥سالگى به بعد است.
معمولا از زمان بروز الزايمر تا زمان مرگ ٥الى١٥ سال طول ميكشد.اغلب مشكلات تنفسى علت
مرگ است. بين ٥تا١٥درصد سالمندان به درجاتى ازالزايمر مبتلا ميشوند. ثابت شده الزايمر
زمينه هايى از سابقه خانوادگى را با خود دارد. همچنين صاحبان مشاغلى كه كار فكرى دارند
يا اهل مطالعه هستند كمتر به الزايمر مبتلا ميشوند.
چند نكته به اطرافيان بيمار مبتلا به الزايمر. يادمان باشد اگر شانس بياوريم وطول عمر
بالايى داشته باشيم. احتمال مبتلا شدن ما نيز هست. نگهدارى از افراد دچار الزايمر بسيار
سخت است. تكرار بيان وقايع در افراد مسن بيشتر در اثرفراموشى ونه بخاطر لجبازى ميباشد.
بنابراين مراقبت از اين بيماران صبر ومتانت زيادى نياز دارد والبته موجب اخرت بخيرى
مانيز هست. انشااله.
مقاله از دكتر عليرضا صادق براتى

پزشک لینک آزمایشی